Afrykański pomór świń (ASF) – to zakaźna choroba wirusowa, na którą podatne są dziki oraz świnie domowe. Od przynajmniej dwóch lat w Polsce ta przypadłość zabijająca świniowate nie schodzi z czołówek informacji emitowanych w różnych mediach. Po części jest to uzasadnione, gdyż ASF po natrafieniu na „podatny grunt” szerzy się bardzo szybko. Jak to bywa z wirusem także ASF najszybciej zakaża zwierzęta żyjące w skupiskach – a takim są fermy świń. Eliminowanie i utylizowanie całych, wielotysięcznych stad trzody, w których stwierdzono chorobę to ogromne straty dla rolników – hodowców, a przy większej skali zjawiska również dla gospodarki całego kraju. Aby zapobiegać takim scenariuszom należy stosować pewne zasady, które mają zapobiegać rozprzestrzenianiu się wirusa.

Wektorem przenoszącym chorobę w naturze są dziki, które zresztą same chorują. Od chorego dzika za pośrednictwem człowieka wirus bardzo łatwo może przedostać się na świnie domowe, np. na obuwiu. Wirusa przenieść mogą również inne – nie chorujące zwierzęta, jak psy czy gryzonie, które miały kontakt z np. zarażonym padłym dzikiem. Dla ludzi bezpośrednio ASF nie stanowi zagrożenia.

W związku z powyższym Główny Inspektorat Weterynarii opracował sposoby postępowania w przypadku znalezienia martwego dzika – bez względu czy był chory czy nie (na dzień dzisiejszy tj. 9 luty 2018 r. w woj. kujawsko-pomorskim nie stwierdzono żadnego przypadku afrykańskiego pomoru świń). Dzik jest gatunkiem pospolitym i powszechnie występującym w różnych środowiskach naszego kraju, spotykany jest w lasach, na polach - przyciągany m.in. smakowitą a jakże w ostatnich latach popularną kukurydzą – na bagnach, nad jeziorami i coraz częściej w rejonach podmiejskich i w samych miastach – tutaj magnesem dla zwierząt są ludzkie odpadki i śmieci, a w miejscowościach turystycznych także lekkomyślne dokarmianie.

W PRZYPADKU ZNALEZIENIA MARTWEGO DZIKA NALEŻY STOSOWAĆ SIĘ DO PONIŻSZYCH ZASAD