Niemal każde wyjście do lasu w Nadleśnictwie Miradz kończy się obserwacją stad krzyżodziobów liczących od kilku do kilkudziesięciu osobników. Ptaki przemieszczają się tuż nad koronami drzew, często siadają, także na drzewach liściastych. Gdy jesteśmy wyposażeni w lornetkę oraz mamy szczęście bycia w lesie w słoneczną pogodę możemy podziwiać piękne karminowoczerwone samce oraz oliwkowozielone samice. Ptaki nie są wcale bardzo płochliwe i niekiedy dość długo pozwalają się obserwować.

Krzyżodziób świerkowy jest niezwykle ciekawym, mimo niewielkich rozmiarów leśnym ptakiem z rodziny łuszczaków. Zamieszkuje lasy szpilkowe i mieszane Eurazji od Wysp Brytyjskich po Morze Ochockie. W Polsce jest rzadkim gatunkiem lęgowym. Jest wielkości solidnego wróbla, posiada charakterystyczny dziób o skrzyżowanych szczękach, który służy mu do podważania łusek świerkowych szyszek w celu dobrania się do nasion. Opisywany gatunek zjada głównie nasiona świerkowe, rzadziej sosnowe czy jodłowe. Krzyżodzioby świerkowe są na tyle „uzależnione” od obfitości nasion świerka, że przystępują do lęgów w okresie, kiedy świerki obfitują w pełne szyszki. Często zatem składają jajka zimą, w grudniu, styczniu lub lutym.

Poza okresem lęgowym krzyżodzioby pędzą raczej koczowniczy tryb życia i w razie nieurodzaju szyszek północne populacje przemieszczają się nawet na znaczne odległości. Ornitologia zna wielokrotne przypadki masowych nalotów stad tych ptaków z północy i wschodu kontynentu europejskiego – np. ze Skandynawii i z Rosji. Tegorocznej jesieni obserwujemy najprawdopodobniej taki nalot. Stada krzyżodziobów świerkowych obserwowane są również w miastach.

* rycina krzyżodziobów świerkowych pochodzi z planszy "Ptaki leśne II" wydanej przez Towarzystwo Przyjaciół Dolnej Wisły, Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego, Wdecki Park Krajobrazowy przy współudziale Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.